Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

Οικονομια ολέ

Εκανα την συνηθισμένη μου κυριακάτικη βόλτα στα blokakian που παρακολουθω ανελλιπώς. Πάλι με άγγιξε ποστ του προβατου. Ενα ποστ περι οικονομίας. Αγγιξε την ευαισθητη χορδη μου γιατι είμαι σουπερ καταναλωτικο ον, αλλα και σε κρισιμη φάση απόλυσης ενδεχωμένως. Και αυτά τα δυο δεν πάνε μαζί. Το περιεργο βέβαια είναι πως τωρα που ζω αυτη την τρομαχτική φλου φάση "μωρ' θα εχω δουλεια και αυριο ή να φύγω απο τώρα για Σευχέλλες?" θέλω να ξοδευω ακόμα περισσότερο. Κάποιος που με ξερει θα σκεφτει και με το δίκιο του. "Πόσο περισσοτερο θες να ξοδευεις?"
Χεχε αλύπητα, αδυσώπητα, αγέρωχα και βάλε ότι άλλη λέξη αρχίζει απο Α...
παρόλα αυτά συγκρατούμαι. Ναι μάλλον έπαθα αυτό που έπαθε και η προβατου απο δίπλα. Ωρίμασα και αναλογίζομαι το μέλλον..
Αν όνως δώσω τόπο στην λογική και δω λίγο την προιστορία μου εχω να μου πω πως κανείς δεν χάνεται. Απλά έχω πέσει στη λούμπα του συστήματος το οποίο με νανουρισε τόσα χρόνια δημιουργώντας μου αναγκες και την ψεύτικη αίσθηση ασφάλειας της δουλίτσας του γραφείου.
Και σε ρωτω αναγνώστη μόρτη, είναι το γραφείο ο φυσικό τόπος του άνθρωπα? Είναι το γαμοδιαμερισματάκι του? μερικά τετραγωνικά μπορούν να σκεπάσουν την ζωή σου? Τόσες ώρες "συμβίωσης" με ανθρώπους που κανονικά δεν θα τους έλεγες ουτε γεια αν δεν τους έτρωγες στη μάπα στην δουλεια, είναι αυτό το σωστό το νορμάλ? (ηλίθια στρ8 σκατολέξη).
Οχι βέβαια. Ο κάθε άνθρωπας έχει αναγκη τον χώρο του, την απόσταση απο τους άλλους, την οποία μειώνει και αυξάνει κατα βούληση και μόνο και αυτό είναι το υγιές.
Αλλα αρχιδια μάντολες την σήμερον ημέραν. Ο ένας στο κεφάλι του άλλου...
Γι' αυτό είμαστε όλοι άρρωστοι... Επόμενος στόχος λοιπόν του καθενός η απόκτηση του ζωτικού μας χώρου ξανά πίσω...
Δύσκολο αλλα όχι ακατόρθωτο...
DAN

4 σχόλια:

Unknown είπε...

Ειλικρινά όταν καταφέρεις να μπείς στην σωστή κατεύθυνση κάνε ένα ποστ με το πως το έκανες. Θα χρειαστεί.

dsquared είπε...

Βασικα σκεφτομαι να γράψω ένα βιβλίο γι' αυτο..
Εχω κάποιες ιδέες που ηρεμουν τα πνεύματα...
DAN

Heliotypon είπε...

Ο ο πιό σίγουρος τρόπος είναι να γίνεις ...πολιτικός! Αν ξέρεις να μιλάς χωρίς να λες τίποτα, αν ξέρεις να κοροϊδεύεις, αν ξέρεις να κολλάς αφίσσες, αν ξέρεις να κλέβεις, αν ξέρεις να γλύφεις (slurp, slurp!), αν ξέρεις να ρουφιανεύεις, αν ξέρεις να λες και να κάνεις μαλακίες, τότε μπορείς να γίνεις κι εσύ μιά βουλευτίνα (ή και δύο αν είσαστε σετάκι), να κονομάς 6.000 ευρώπουλα το μήνα, συν αυτοκινητάκι μαγκιόρο κι άλλα όβολα από διάφορες κατευθύνσεις! Γκέγκε;

dsquared είπε...

πες τα χρυσοστομε, χρυση την εχω κανει να κατεβασουμε δικο μας κομμα, να λυσουμε μια για παντα το θεμα της επιβιωσης, αλλα που, την εχουν φαει οι αθλοπαιδιες και οι ξενες γλωσσες. αχ, ουτε συνταξη δεν βλεπω να παιρνουμε στα γεραμα και η dan το χαβα της, μαθαινει πορτογαλικα...

din