Απορω ποιος με διαβαζει πλεον

ειλικρινα απορω. Εχω να γραψω χρονια και ζαμανια. Το φανατικο αναγνωσταριο μου στελνει τα παραπονα του. Και εγω του κωλου τα εννιαμερα. Η αληθεια ειναι οτι η ζωη μου πηρε στροφη 180 μοιρων τον τελευταιο μηνα. Οτι θεωρουσα αυτονοητο χαθηκε. Μη με ρωτησετε τι και πως δεν εχει σημασια. ΣΗμασια εχουν μερικες κλισε φρασεις που παντα βγαινουν αληθινες. Όπως:
Ο χρονος είναι γιατρος (αρχιζω με αυτη γιατι ειναι η πιο ουσιαστικη)
Όλα θα περάσουν (φράση κλισε που με νευριαζει μιλαμε μου'ρχετε να δολοφονησω όποιον την λέει αλλα είναι και αυτη σωστή)
Υγεία πάνω από όλα (Σωματική και ψυχικη..Την δευτερη πηγα να την χασω για λίγο)
Φράσεις κλισέ, κλείδια στην αναρρωση όμως. Τις μισώ αλλα τις αποδέχομαι. Όπως αποδέχτηκα τα πάντα αυτό το διαστημα εκτός απο την αδικία. Γενικα έχω ένα θέμα με την αδικία. Δεν την αντεχω δεν την ανεχομαι. Παρόλα αυτα σε αυτη τη φάση της ζωής μου, την αποδέχτηκα γι αμένα προσωπικα και εβγαλα και το σκασμό.
Γιατί έτσι επρεπε και έτσι πρέπει. Μερικά πράγματα έχουν κόστος και οφείλεις να το πληρώσεις.
Δε ξέρω μπορεί να φταίει το ζώδιο. Οι πλανήτες δεν ρυθμιστηκαν σωστά. Το 2010 ξεκίνησε πολύ περίεργα και μου τίναξε και την ζωή στον αέρα.
Αυτη τη στιγμή ο χρόνος έχει σταματησει. Νοιωθω σαν παγωμένη εικόνα σε ένα κόσμο που εξακολουθει να κινείται. Και παραμένω ακίνητη. Εχω μια περίεργη ηρεμία. Και μια βαθιά θλίψη. Ποτε δεν περίμενα κατι τόσο θετικό να οδηγήσει σε κάτι τόσο αρνητικό. Αλλα πρεπει να το ξεπεράσω. Και θα το ξεπεράσω
Ευχομαι σε όλους να περνανε καλά
DAN