Παραλογο?????

Διαβαζω αυτες τις μερες (βασικα 60 σελιδες εχω καταφερει) αυτο το βιβλιο και θελω να σας ενημερωσω για το θεμα που πραγματευεται. Αναλυει λοιπον, πως παιρνουμε καποιες αποφασεις στην ζωη μας (ολων των ειδων, μικρες-μεγαλες). Ειμαστε 100% σιγουροι οτι εχουμε πραξει λογικα και εχουμε κανει την πιο εξυπνη επιλογη. Στην πραγματικοτητα ομως εχουμε κανει χοντρη μαλακια (ετσι λεει ο συγγραφεα που το εχει ψαξει το θεμα). Το μυαλουδακι μας παιζει πολλα παιχνιδια και ετσι ευκολα πιανομαστε κορόιδα απο το πιο αναψυκτικο να προτιμησουμε, πως να διαλεξουμε amore, τι σπιτι να αγορασουμε κτλ.
Λεει για παραδειγμα πως η συγκριση παιζει μεγαλο ρολο στο να επιλεξουμε αψυχο υλικο. Και εκει βασιζονται οι Marketistes για την προωθηση προιοντων στην αγορα. Π.χ. ποιο ευκολα θα αγορασει καποιος μια τηλεοραση TFT 42" που κοστιζει 500 ευρα (και του την εχουν σαν προσφορα) εαν απο διπλα του εχουν μια μικροτερη (διαφορετικης μαρκας) με 450 ευρα. Θα σου πει ο κουτοπονηρος shopper, γιατι να μην παρω την μεγαλη που ειναι ΜΟΝΟ 50 ευρα ακριβοτερη? Το θεμα ειναι οτι δεν την χρειαζεται αλλα θεωρει οτι εκεινη την στιγμη κανει μια λογικη/εξυπνη αγορα! Μπουα χα, χα! Χρυση μου ενας ειναι ο κερδισμενος... το εμπορομαγαζο. Γιάντα? Γιατι πουλησε την μεγαλη και οχι την μικρη. Με ερευνες που εχουν κανει οι ειδημονες, υποστηριζουν πως εαν δεν υπηρχε το μετρο συγκρισης, οι πωλησεις της μεγαλης t.v. θα ηταν λιγοτερες.
Αυτο που εχει ενδιαφερον ειναι οτι το ιδιο ιχσυει και για τις εμψυχες αγορες μας. Εχει ενα παραδειγμα που με κουφανε: εαν ποτε σας καλεσουν σε συγκεντρωση παρτε μαζι σας εναν φιλο/φιλη που να φερνει χοντρικα σε σας (μαλλια, εμφανιση, στυλ, μορφωση) αλλα να ειναι λιγο πιο ''δευτερο'' κοματι. Ετσι εχετε περισσοτερες πιθανοτητες να σας την πεσουν. Καθοτι τα ζωντανα αμα εχουν να συγκρινουν προτιμουν παντα το καλυτερο, ασχετα εαν τους ταιριαζει ή αν ειναι αυτο που πραγματικα θελουν. Μηπως να αρχισετε να αναθεωρειτε τον συζυγο ή το τελευταιο γκομενακι που εχετε καβατζωσει?
Γραφει ακομη για την συμπεριφορα της αγελης! Τι ειναι αυτο? Οταν για παρδειγμα επιλεγουμε μια ταβερνα γιατι εχει πολυ κοσμο. Ακολουθουμε την επιλογη των πολλων (ασχετα αν δεν τους εχουμε ματαξαναδει και δεν γνωριζουμε εαν ειναι καλοφαγαδες). Δωσε βαση τωρα, το ιδιο κανουμε και με τα γκομενακια. Μην δουμε εναν τυπο περιτριγυρισμενο απο κοπελιτσες, αμεσως βγαζουμε συμπερασμα οτι ο μεσιέ ειναι ο γαμαω της φυλης! Τι κι αν ειναι το υπερτατο μπαζο.
Ετσι που λετε. Αυτα διαβαζω και εχω φριξει με τα χαλια μας (κι ακομη δεν εχω τελειωσει το βιβλιο).
Ετσι εξηγειται η παρανοια που αντιμετωπιζουμε γυρω μας.
Σου λεει ο κολλητος την παπαρια που εχει κανει με υφος ''παλι γαμησα'' (οτι πηρε την καλυτερη αποφαση). Ενω εκεινος περιμενει χειροκροτημα, εσυ θες να του ριξεις μια με το τσοκαρο στο κεφαλι! (αμα το κανεις, για το καλο του, θα σε πει και κακο ανθρωπα).

din